ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติอาเซียน AFF Suzuki Cup 2016 เป็นการแข่งฟุตบอลใน 10 ชาติอาเซียน
โดยทีมไทยถือว่าเป็นเต็ง 1 มีพลาดแชมป์ไปในช่วงหลัง แต่โดยรวมความสามารถนักเตะไทยเก่งกว่าชาติอื่น
ยิ่งในปัจจุบันซิโก้พาทีมชาติไทยยกระดับขึ้นไปอีกขั้นด้วยการปฏิรูปทีมใหม่ (มีวินัย + ความฟิต + การต่อบอล) จนเกิดกระแสบอลไทย
พอมาเตะในรายการนี้จึงรู้สึกว่าเราไม่ควรเอาแชมป์มาเป็นเป้าหมายหลักแล้ว ควรจะมองว่าเป็นทางผ่านเพื่อพัฒนา
เป้าหมายไม่ใช่แชมป์ แต่เป็นเพื่อเสริมประสบการณ์ให้ตัวสำรอง เพื่อพัฒนาจุดบกพร่อง ปั้นตัวใหม่ๆมาเสริม
ถ้าผู้ใหญ่วางนโยบายว่าต้องการแชมป์ คนทำทีมก็ไม่มีทางเลือกนอกจากจัดเต็ม
ตัวที่มองว่าเหนือกว่าระดับอาเซียนไปแล้วควรพักเพื่อเปิดโอกาสให้คนอื่นได้พัฒนาบ้าง
เช่น กวิน ธีรศิล สารัช เจ ธีรธร ธนบูรณ์
การแข่งขันที่มีมันเหมือนโอกาสในการพัฒนา ซึ่งเป็นโอกาสที่มีจำนวนจำกัด เราควรจะมอบให้คนที่เขาขาดโอกาส
เหมือนมีเงินอยู่ก้อนหนึ่ง เราจะมอบให้คนรวยหรือจะมอบให้คนจนถึงจะเกิดประโยชน์มากกว่ากันในภาพรวม
คนรวยเขารวยอยู่แล้ว ได้เงินมามันก็ไม่ได้ช่วยให้เขามีอะไรดีขึ้นมาสักเท่าไหร่ คนที่เก่งอยู่แล้วลดตัวลงมาเล่นในระดับอาเซียนก็ไม่ได้อะไร
แต่ถ้าเป็นคนอื่นเขาจะคุ้มมากที่ได้รับโอกาสอันนั้น
การเอาตัวระดับท๊อปมาเล่นนั้นมีประโยชน์อยู่อย่างนึงคือมันปิดประตูข้ออ้างเรื่องนักเตะได้ เวลาทีมแพ้
เพราะในเมื่อจัดเต็มมาแล้วยังพลาดก็แสดงว่าโค้ชไม่เก่งพอ ไม่มีข้ออ้างอะไรทั้งนั้น แต่เราจะเอาโอกาสนี้มาพิสูจน์ความเก่งของโค้ชไปทำไม
เราเอาโอกาสนี้มาใช้พัฒนาเด็กๆดีกว่า
ดังนั้นเป้าหมายของ AFF Suzuki Cup น่าจะเพื่อพัฒนาเด็กใหม่ๆและยกระดับตัวสำรองของไทย ด้วยการกำหนดเอา U23 + ตัวสำรองของชุดใหญ่ = แชมป์